میلگرد، به عنوان عنصر اصلی در صنعت ساختمان‌سازی شناخته می‌شود؛ شاید جالب به نظر برسد که اگر چه بتن‌ها به عنوان عامل استحکام در یک سازه شناخته شده‌اند، اما این آرماتور یا میلگردها هستند که در هنگام زلزله از ما محافظت می‌کنند. برای اولین بار در سال ۱۸۰۰ بود که جوزف لوئیس دریافت که افزودن میلگرد به بتن می‌تواند خواص کششی ضعیف آن را جبران کرده و در نهایت منجر به ایجاد سازه‌هایی شود که هم در برابر نیروهای کششی و هم در برابر نیروهای فشاری مقاومت بالایی داشته باشند. سال‌ها پس از این کشف و استفاده از میلگرد در ساخت سازه‌ها، سیستمی برای تولید استاندارد میلگردها ایجاد شد.

همان‌طورکه می‌دانید، بتن مقاومت فشاری بسیار بالایی دارد و برای خرد کردن آن به نیروی فشاری بسیار قوی نیاز است، اما بتن بدون حضور میلگرد دارای یک نقطه ضعف بزرگ است و آن خواص کششی پایین بتن است. این محصول باعث مقاوم شدن بتن در برابر نیروهای کششی و چرخشی شده و در زمان اعمال نیروهای کششی به بتن، مانع ترک خوردن و شکستن می‌شود. امروزه در تمام پروژه‌های ساخت و ساز از میلگرد برای تقویت بتن استفاده می‌شود. این محصول از جنس فولاد ساخته شده و بر اساس ظاهر، نوع و سایز به انواع مختلفی تقسیم می‌شود.