انواع لوله
این نوع لوله اولین بار توسط مهندسی آلمانی به نام مانیسمان به کار رفت و در ایران با این نام شناخته شد. همانطور که در بالا اشاره شد، بدون درز بودن لولههای مانیسمان، آنها را انواع دیگر لولهها متمایز میکند. خط جوش در لولههای درزدار، حتی در شرایط ایدهآل برای فرآیند جوشکاری، میتواند به عنوان نقطه شروع ترک و رشد آن عمل کند، به همین دلیل این خط از دیگر نقاط لوله استحکام کمتری داشته و ضعیفتر عمل میکند. اما لوله مانیسمان هیچگونه خط جوش یا اتصال دیگری نداشته و بدنه لوله از ساختار یکنواختی برخوردار است. در نتیجه از نظر استحکام مکانیکی، مقاومت به خوردگی، مقاومت در برابر حرارت و فشارهای بالا کیفیت بالاتری دارد و برای بخشهایی از صنعت که نیازمند دقت بالا در این ویژگیها باشد، موفقتر عمل خواهد کرد. به طور کلی در صنعت فولاد، لولهها به دو شکل درز دار و بدون درز تولید میشوند. لولههای بدون درز، مانیسمان نام دارند. تفاوت این نوع لوله، با لولههای درز دار در این است که به دلیل نداشتن هیچگونه درز، استحکام آن بسیار بالا است. این درحالیست که لولههای درز دار، هرچقدر هم با دقت و وسواس جوشکاری شوند، باز هم امکان ترک خوردن برای آنها وجود دارد.
لولههای مانیسمان که زیرمجموعهای از لولههای فولادی محسوب میشوند، معمولا قطر کمی دارند و در مواردی از صنعت که قطرهای بیشتر از این نوع لوله نیاز باشد، فرآیند تولید تغییر کرده و هزینه زیادی در برخواهد داشت. استانداردهای لوله مانیسمان طبق کاربرد، سایز و رده به انواع مختلفی تقسیمبندی میشود. این لولهها معمولاً در دو سایز شش و ۱۲ متری و ردههای ۲۰، ۴۰، ۶۰، ۸۰، ۱۲۰ و ۱۴۰ تولید میشوند که ردههای ۲۰ و ۴۰ نسبت به دیگر انواع موجود بیشتر مورد استفاده قرار میگیرند.
با توجه به کارخانه تولیدی میتوان لولههای مانیسمان را به انواع مختلفی تقسیمبندی کرد. تولید این لوله به دلیل فرآیند تولید خاصی که نیاز دارد توسط تعداد محدودی کارخانه انجام میگیرد. هرچند که استاندارد و کیفیت لوله تولیدی توسط این کارخانهها تفاوت زیادی با هم ندارند و ضخامت و اندازه لوله عامل تعیینکننده در قیمت آن است. شرکت لولههای دقیق کاوه ایرانیان و کارخانه نورد و لوله اهواز از جمله کارخانههای داخلی تولید لوله مانیسمان هستند. البته لازم به ذکر است که در برخی سایزها موجودی بازار به صورت وارداتی میباشد.